محققان با بررسی کودکان ورزشکار و نظرخواهی از آنها دریافتند که چه مربیانی با چه ویژگیهایی میتوانند تاثیر بهتری بر این ورزشکاران بگذارند و موفقیت بیشتری برای تیم خود ایجاد کنند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بررسیهایی که بر روی کودکان ورزشکار انجام شده نشان داده است که پسران بیشتر از دختران به فکر بردن در یک مسابقه ورزشی هستند. در این بررسیها 17 درصد از پسران بیان کردند که مربی باید بیشتر به فکر برد باشد و هفت درصد از دختران همچنین نظری داشتند. بعضی از کودکان معتقد بودند که مربی نباید زیاد به فکر بردن باشد، بلکه باید به ورزشکاران انگیزه بدهد تا خود آنها بخواهند که بازی را ببرد.
◉ دختران معتقدند که مربی باید به همه شانس بازی کردن بدهد و پسران معتقدند که مربی باید مهارتهای جدید به ورزشکاران بیاموزد. هنگامی که نظرات همه کودکان مورد بررسی با هم ادغام شد مشخص شد که 45 ردصد از کودکان معتقدند که مربی باید مهارتهای جدید آموزش دهد و 46 درصد آنها معتقد بودند که دادن شانس بازی به آنها مهمتر است.
◉ مربی باید ضعفها و نقاط قوت ورزشکاران را درک کند. او باید نوع ورزش و ورزشکاران را به اندازه کافی بشناسد تا بتواند انتخابهای مناسبی انجام دهد. اعتماد به نفس دادن به ورزشکاران نیز بسیار مهم است. مربیان باید سختگیر ، اما عادل باشند. مربیان یکه واقع بین و صادق هستند و به ورزشکاران نشان میدهند که با تواناییهایی که دارند به کجا میتوانند برسند و چه پیروزیهایی میتوانند کسب کنند. مربیانی هستند که مورد علاقه ورزشکاران هستند.
◉ کودکان ورزشکار معتقدند، یک مربی خوب به شما میگوید که نقاط ضعف و قوت شما کجاست و این کار را بدون این که شما ناراحت شوید انجام میدهد.
◉ یک مربی خوب باید ورزشکاران را به سمت دستیابی به هدفهایشان سوق دهد، اما نباید این کار را با خشونت انجام دهد.
◉ مربی باید طوری کودکان ورزشکار را تشویق کند که هم اعتماد به نفس داشته باشند و هم اعتماد به نفس کاذب پیدا نکنند.
◉ کودکانی که در این تحقیقات مورد بررسی قرار گرفتند، معتقد بودند که مربی میتواند بر زندگی روزانه آنها نیز تاثیر گذار باشد. مربی میتواند چگونگی تفکر مثبت را به کودکان بیاموزد. همه در زندگی روزهای بد دارند و ناراحت خواهند شد، اما از روز بعد نیاز دارند تا هدف گذاری کنند و بر روی هدفهای جدید تمرکز کنند.
◉ مربی خوب بر ایدههای بازیکنان تیم توجه میکند و به آنها احترام میگذارد. مربی باید توجه کند که جزئی از تیم است نه کنترل کننده آن. یک مربی خوب از کسانی که از ابتدا مهارتهای بسیار خوب دارند، به کار نمی گیرد، بلکه سعی میکند از ورزشکارانی که تلاش کردهاند و پیشرفت داشته اند استفاده کند. او نباید تنها بر ورزشکاران تمرکز کند که از دیگران بهتر هستند و باید به همه بازیکنان کمک کند تا از همه تواناییهای بالقوه خود استفاده کنند.
◉ یک مربی خوب نباید تنها از یک متد برای یاد دادن مهارتها و تکنیکها به ورزشکاران استفاده کند و باید این را بداند که هر ورزشکاری الگوی خاصی برای یادگیری دارد.
◉ این تجربه نیست که یک مربی را میسازد، بلکه کیفیت کار اوست. بعضی مربیان خود پیش از این بازیکن بودهاند و این نوع تجربه آنها نمیتواند از آنها مربی خوب بسازد، بلکه باید کیفیت لازم را داشته باشند.
◉ ورزش باید برای کودکان ورزشکار لذت بخش باشد. این که یک مربی بداند چگونه به ورزشکاران پاداش دهد، آنها را حمایت کند و به آنها مهارتهای لازم را یاد بدهد، باعث لذت بخش شدن ورزش خواهد شد.
.
منابع :
.https://www.isna.ir