روش‌های اصلی آموزش موسیقی به کودکان

روش ارف

روش ارف یکی از راه‌های آموزش موسیقی به کودکان است که با آمیزه‌ای از آوازخوانی، رقص و بازیگری و استفاده از سازهای پرکاشن مثل زیلوفون، متالوفون و سنتور فرنگی ذهن و جسم کودک را درگیر می‌کند. در این روش درس‌ها به صورت «بازی» ارائه می‌شوند و به بچه‌ها کمک می‌کند که به حد فهم خود یاد بگیرند.

با استفاده از روش ارف، هنرجویان درباره‌ی ریتم، ملودی، هارمونی، ترکیب، فرم و سایر المان‌های موسیقی چیزهای زیادی یاد می‌گیرند. هنرجویان این مفاهیم را از طریق صحبت کردن، سرود خوانی، آواز خوانی، رقص، حرکت، بازی نقش و نواختن سازها یاد می‌گیرند. این مفاهیم تبدیل به پایه‌ای برای کارهای خلاقانه‌ای چون بداهه نوازی و آهنگسازی می‌شود.

.

روش کودای

فلسفه‌ی روش کودای این است که آموزش موسیقی اگر در سنین پایین‌تر شروع شود بیشترین تاثیر را دارد و این‌که همه‌ی افراد قابلیت یادگیری سواد موسیقی را دارند. در این روش روی آواز خواندن به‌عنوان اساس نوازندگی و استفاده از موسیقی محلی و تصنیفی فاخر تاکید می‌شود.

اهداف و فلسفه‌ی این روش عبارتند از:

• سطح تربیت مدرس ارتقا می‌یابد.
•  سواد موسیقی در مدارس بالاتر می‌رود.
• تمام افراد ظرفیت و حق یادگیری سواد موسیقی را دارند.
• آوازخوانی اساس یادگیری موسیقی است.
• آموزش موسیقی را باید از همان دوران کودکی شروع کرد.

.

روش سوزوکی

روش سوزوکی یکی دیگر از راه‌های آموزش موسیقی است که در ژاپن شکل گرفت و بعدا در دهه‌ی 1960 به آمریکا رسید. اگرچه این روش در اصل برای آموزش ویلون ابداع شد، اما برای آموزش سازهای دیگر مانند آموزش پیانو، فلوت و حتی آموزش گیتار نیز کاربرد دارد.

روش سوزوکی که با نام «روش زبان مادری» نیز شناخته می‌شود روشی است که روی اهمیت تاثیر  و دخالت والدین تاکید دارد. والدین و مدرسین سعی می‌کنند با همکاری یکدیگر به یک هدف مشترک دست پیدا کنند. از والدین انتظار می‌رود که در کلاس حاضر شوند و در خانه به‌عنوان دستیار معلم عمل کنند. با این روش دانش‌آموزان مهارت‌های زیر را یاد می‌گیرند:

• نظم و انضباط
• وقار
• اعتماد به نفس
• حالت قرارگیری صحیح بدن
• مهارت فنی
• نوازندگی
• افت و خیز صدا

.

روش دالکروز

این هم یکی دیگر از روش‌هایی است که مدرسین موسیقی از آن برای آموزش موسیقی استفاده می‌کنند. در این روش که موسیقی، حرکت و ذهن و جسم را به هم مرتبط می‌کند توسط امیل ژاک دالکروز ابداع شد.

سه عنصر کلیدی این روش عبارتند از:

◉ یوریتمیک: یوریتمیک در زبان یونانی به معنای ریتم خوب است، یعنی بیان موسیقیایی از طریق حرکت و همین‌طور گسترش مهارت‌های موسیقی از طریق تمرینات جنبشی. هنرجویان با گوش دادن به موسیقی و بیان حرکتی و چیزهایی که هم‌زمان می‌شنوند، ریتم و ساختار را فرا می‌گیرند. به‌عنوان مثال، طول نت و ریتم با دست زدن و برداشتن گام نشان داده می‌شود.

◉ سلفژ: به یادگیری مهارت‌های تمرین شنیداری و دیداری کمک می‌کند.

◉ بداهه: استفاده از سازها، حرکت و صدا.